JAK SIĘ UCZYĆ EFEKTYWNIE?

Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, w jaki sposób się uczymy. Otóż istnieją pewne typy zachowań podczas naszego procesu nauki, niejako nasze własne sposoby na przyswajanie wiedzy. Na ich podstawie naukowcy wyodrębnili trzy podstawowe grupy uczniów. Warto poświęcić chwilę, aby pokrótce się z nimi zapoznać, ponieważ tych kilka informacji może się okazać niezwykle pomocne w nauce języka angielskiego.

 

Być może zauważyliście na własnym przykładzie, że nieraz lepiej zapamiętujecie pewne informacje, gdy je zobaczycie. Przykładowo: choć nie możecie sobie akurat przypomnieć danego słówka, pamiętacie jednak, że znajdowało się ono na 15. stronie u góry kartki obok zdjęcia Johnny’ego Deppa. Zamiast długich objaśnień wolicie usłyszeć coś, co jest wypunktowane i przejrzyste, po to, by sobie to ułożyć „graficznie” w głowie. Nauce sprzyja porządek wokoło, gdzie rzeczy są odłożone na swoje miejsca i tworzą harmonię, a nie bałagan. Utożsamianie informacji z obrazami może oznaczać, że jesteście WZROKOWCAMI.

A może lepiej idzie Wam nauka, gdy słuchacie, a nie oglądacie? Na przykład jeśli muzyka

w tle zamiast rozpraszać, pomaga Wam się skupić lub gdy coś lepiej „wchodzi” do głowy, gdy kilka razy powtórzycie to sobie na głos. Możecie też po prostu lubić czytać na głos,

bo tak się wydaje naturalniej. Nauka przychodzi Wam łatwiej na wysłuchanym wykładzie lub podczas dyskusji, rozmowy albo wymiany opinii, zaś hałas może Was bardzo rozpraszać.

W takim przypadku możecie należeć do grupy uczniów-SŁUCHOWCÓW.

Natomiast jeżeli najłatwiej jest Wam coś zapamiętać, gdy utożsamiacie to z ruchem –

np. gdy dotkniecie jakiegoś rekwizytu lub modelu albo gdy podczas nauki mimowolnie wykonujecie jakieś gesty, często się poruszacie lub chodzicie po pokoju - możliwe, 

że jesteście KINESTETYKAMI.

Naturalnie może być też tak, że łączycie w sobie cechy dwóch lub nawet trzech typów ucznia. Niezależnie od tego, z którą grupą się utożsamiacie, warto wykorzystać swoje atuty

i przełożyć je na efektywniejszą naukę. Oto kilka praktycznych wskazówek:

JESTEM WZROKOWCEM

 

- używaj kolorowych zakreślaczy do zaznaczania nowych słówek i wyrażeń;

- pisz zwięźle, wyraźnie, dużymi literami i na kolorowo;

- pomagaj sobie w zapamiętywaniu, rysując wykresy, tabelki, schematy, strzałki, symbole oraz wymyślając własne oznaczenia i skróty. To wszystko się przydaje, gdy rozrysowujemy sobie na arkuszu brystolu większą partię materiału, np. czasy lub tryby warunkowe;

 

- zamiast pisać ciągłym tekstem, próbuj skracać i wypunktowywać swoje myśli – przybiorą formę nieco bardziej graficzną, która będzie sprzyjać lepszemu zapamiętywaniu;

 

- rozwieszaj w mieszkaniu karteczki z nowymi słówkami – w miejscach, które często widzisz, np. na lodówce, na szafce kuchennej, w lustrze w łazience, na różnych drzwiach. Możesz wykorzystać gotowe karteczki samoprzylepne o jaskrawych kolorach (przyciągają uwagę) lub wyciąć własne ze starych notatników lub ryzy papieru. Ważne, aby były widoczne, wyraźnie zapisane oraz przyklejone mniej więcej na wysokości Twoich oczu.  Dzięki temu będziesz je zapamiętywać nawet podświadomie, a każdy rzut oka na dane słówko w pewnym stopniu utrwali je w Twojej pamięci;

 

- jeśli nie możesz zapamiętać jakiegoś słowa, spróbuj je sobie w myślach z czymś skojarzyć, np. z obrazem, symbolem, przedmiotem. Ta zasada świetnie się sprawdza, gdy masz do zapamiętania kilka słów – wówczas stwórz z nich w myślach obrazkową historyjkę, nawet jeśli nie mają ze sobą nic wspólnego. Wyobraźnia na pewno Ci podpowie coś zabawnego, co dobrze zapamiętasz!

 

- stwórz własny słowniczek i magiczne pudełko.

 

JESTEM SŁUCHOWCEM

 

- ucz się na głos – czytaj i powtarzaj sobie materiał, mówiąc głośno lub szepcząc;

 

- ucz się z kimś lub poproś kogoś o odpytywanie Cię na głos z tego, czego się nauczyłeś/-aś;

 

- jeśli nie możesz zapamiętać jednego lub kilku słów, zanuć je sobie w jakiejś melodii, którą lubisz – staną się słowami Twojej piosenki;

 

- słuchaj muzyki (niezbyt głośno), jeśli pomaga Ci się ona skupić na nauce;

 

- korzystaj z dyktafonu – nagrywaj swoje wypowiedzi (np. listy słówek, wyrażenia, zdania, przemówienia przygotowane, a także te spontaniczne, potrzebne do egzaminu lub rozmowy o pracę), a następnie ich odsłuchuj i wyciągaj wnioski. Dzięki temu sprawdzisz, ile zapamiętałeś/-aś, zauważysz swoje błędy i będziesz wiedzieć, nad czym jeszcze należy popracować. Ta technika pozwala „spojrzeć” na siebie z zupełnie innej, nieraz zaskakującej perspektywy i może być przy okazji niezłą zabawą!

 

JESTEM KINESTETYKIEM

 

- podczas nauki w domu miej swoje własne miejsce, w którym będziesz się czuć swobodnie i nie będziesz nikomu przeszkadzać;

 

- nie ograniczaj swoich gestów, poruszaj się i spaceru po pokoju, jeśli pomaga Ci to w lepszym zapamiętywaniu;

 

- to, co jest Ci wyjątkowo trudno zapamiętać, kojarz z jakimś gestem lub ruchem, niekoniecznie widocznym lub oczywistym dla innych. Może to być np. złączenie na sekundę kciuka z palcem środkowym lub spojrzenie na zegarek;

 

- Jeśli sytuacja jest niestosowna lub czuł(a)byś się niezręcznie, wykonując widoczny ruch (np. na zajęciach w większej grupie obcych jeszcze uczniów), wyobraź go sobie! Może być tak samo efektywny i natychmiast przywołać w myślach słowo/wyrażenie, z którym go kojarzysz;

 

- dotykaj przedmiotów, których nazw się uczysz;

 

- jeśli to możliwe, wykorzystuj w nauce różne rekwizyty i modele, np. aby zapamiętać kilka słów, zdań lub całe opowiadanie, ułóż przed sobą kilka drobnych przedmiotów/zabawek, które będą ilustrowały ciąg wydarzeń w historii, jaką masz do opanowania. Jeśli przedmioty, które mają Ci pomóc zapamiętać materiał, są większe, spaceruj kolejno od jednego do drugiego, opowiadając historię. Dzięki temu ruch i dotyk będą wspomagać proces przyswajania informacji.        

 

                                                                                        >> Przeczytaj kolejną poradę